Ömrün Temelindeki Proteinler Hakkında Büyük Keşif!
Bilim insanları, hayatı mümkün kılan birinci proteinlerin temel ögelerini belirlediklerini düşünüyorlar. Şayet haklılarsa, ömrün cansız bir dünyadan nasıl ve hangi şartlarda ortaya çıkabileceğine dair büyük soruyu anlamak için yeni kapılar açabilir.
Hayatın nerede başladığı ve evvel DNA mı, RNA mı, yoksa bir karışımın mı geldiği konusunda pek çok araştırma ve tartışma bulunuyor. Rutgers Üniversitesi araştırmacıları, hepimizin geldiği atasal proteinleri belirlemeye çalışarak soruyu farklı bir açıdan araştırıyorlar. Science Advances mecmuasında yayınlanan makale ile kimi mümkün yanıtlar sağladılar.
Araştırmacılar, enerjiyi toplamanın ve kullanmanın ömür için temel özellikler olduğu sonucuna vardı. Gücün kaynağı ne olursa olsun, kimyasal depolanması ve kullanımı elektron transferini içerir ve bu en başından beri yanlışsız olmalıdır. Hayat daha yeni başladığında, en kolay bulunan elektron iletkenlerini kullanması mantıklıydı, devam ettiler. Erken okyanusta, bu, günün şartları altında çözünür olan küçük geçiş metalleri alt kümesi olurdu.
Bu nedenle, metalleri bağlayan proteinler, bu orjinal proteinlerin farklı hedeflere uygun versiyonları tarafından gerçekleştirilen sonraki birçok biyolojik fonksiyonla birlikte, hayat için orjinal olması gerekiyor. Metal bağlama bugün ömür için çok değerli olmaya devam ediyor, bu nedenle müellifler, ömür ağacında bu rolü yerine getiren proteinlerde ortak özellikler arayarak yepyeni proteinlerin yapısını aradılar. Fonksiyonlarından, geldikleri organizmadan yahut işlenen metalden bağımsız olarak, çabucak hemen tüm geçiş metali bağlayıcı proteinlerdeki ortak noktaları bildiriyor.
Profesör Yana Bromberg yaptığı açıklamada, “Proteinlerin kendileri olmasa da, mevcut proteinlerin metal bağlayıcı çekirdeklerinin sahiden misal olduğunu gördük” dedi ve şöyle devam etti: “Ayrıyeten, bu metal bağlayıcı çekirdeklerin çoklukla LEGO blokları üzere tekrarlanan alt yapılardan oluştuğunu gördük.
Değişiktir ki, bu bloklar, yalnızca metal bağlayıcı çekirdeklerde değil, proteinlerin başka bölgelerinde ve çalışmada dikkate alınmayan başka birçok proteinde de bulundu.
Müşahedeler, bu küçük yapı taşlarının yine düzenlenmesinin, tek yahut az sayıda ortak cedde sahip olabileceğini ve şu anda mevcut olan tüm protein çeşitlerini ve fonksiyonlarını, yani bildiğimiz formuyla ömrü ortaya çıkarmış olabileceğini gösteriyor.
Neredeyse kozmik yapılar çoğunlukla oksidoredüktazlar, moleküller ortasında elektronları transfer eden enzimlerdir. Muharrirler, 3,8 milyar yıldan daha evvel var oldukları sonucuna varıyorlar.
Büyük Oksidasyon Olayını takiben, proteinler çeşitlendi, çok sayıda yeni ve daha karmaşık yollarla katlandı. Muharrirler bunun özgün dizileri tanımlamayı çok zorlaştırdığını, fakat yapılarına dayalı olarak protein bileşenlerinin evrimini izlemenin mümkün olduğunu düşünüyorlar. Bu süreçte, yapısal hizalamalarını kullanarak uzaktan bağlı peptitleri (proteinlerin yapı taşlarını oluşturabilen kısa amino asit zincirleri) tanımladılar.
Ömrün nasıl ortaya çıktığına dair rastgele bir iç görü üzere bu da, Dünya’nın ötesinde ömür arayışında faydalı olabileceğini düşünüyoruz…
