İkinci Dünya Savaşı’nda Yaşanan, Tarihin En Trajik Evcil Hayvan Katliamı…
İkinci Dünya Savaşı‘nın başlangıcında, şimdi tek bir kurşun bile atılmadan evvel, İngilizlerin yüz binlerce evcil hayvanı öldürmeye koyulduğunu biliyor musunuz? Bu olayın gerisinde, son derece üzücü bir kıssa yatıyor…
İngiliz evcil hayvan katliamı, İkinci Dünya Savaşı’nın garip trajedilerinden biri. Ancak akabinde gelen tüm insan yıkımı ortasında kaybolan bir dipnot olarak kalmaya mahkum oldu. 1939’da İngiliz hükümeti, savaş başladığında evcil hayvanlara ne olması gerektiğine karar vermek için Ulusal Hava Saldırısı Tedbirleri Hayvanlar Komitesi’ni kurdu. Endişenin nedeni, hükümet yiyecekleri paylaştırmaya zorlandığında, insanların yiyeceklerini evcil hayvanlarıyla paylaşacağı ve bunun açlığa neden olabileceği savıydı. Ya da onları aç bırakmak zorunda kalarak vefatlarına neden olacakları ön görülmüştü.
Bu seçeneklerin hiçbirinin ülkü tahlil olmadığına inandılar ve bir sonraki en düzgün şeye karar verdiler: İnsanları sağlıklı evcil hayvanlarını çabukla yok etmeye teşvik etmek.
Halka dağıtılan bir broşürde, evcil hayvanı olan herkesin onları kırsal alana bırakmayı düşünmeleri ya da başlarına bir şey gelirse hayvanlara bakacak birinin belirlenmesi isteniyordu. Şayet bunları yapamayacaklarsa da, evcil hayvanları yok etmelerini önerdiler.
Bildiri, öncelikle evcil hayvanlar için yeni bir yuva aramaları gerektiğini açıkça vurgulasa da, bildirinin karşısında “evcil hayvanların insancıl imhası için standart araç” etiketli bir cıvata tabancası reklamının olması son derece enteresan bir ayrıntı olmuştu.
Savaş ilan edildiğinde, birçok evcil hayvan sahibinin evcil hayvanlarını yok ettiği biliniyor. Hasta Hayvanlar için Halk Dispanseri’nin kurucusu, o vakit için “Bu mutsuz misyonu yerine getirmek için çağrılan teknik görevlilerimiz o günlerin trajedisini asla unutmayacak” demişti.
Bir hafta içinde, Londra’nın evcil hayvanlarının dörtte biri olan 400.000’den fazla köpek ve kedi öldürüldü. Bir hayvan barınağının önündeki kuyruklar yarım mil uzunluğa ulaştı, hayvanlarını yok etmek için bekleyen beşerlerle doldu ve krematoryumlar, karartma nedeniyle geceleri çalışamadıkları için cesetlerle doldu. Uygun mezarlıklar tükendiğinde, bir çayırın altına yarım milyon evcil hayvan gömüldü. Toplamda 750.000’den fazla evcil hayvan öldürüldü.
Beşerler o periyotta yanlışsız şeyi yaptıklarını düşündüler. Lakin bugün bakıldığında, yapılanın gerçek bir katliam olduğunu görmek sıkıntı değil.
Neyse ki evcil hayvanı için bu öneriyi dikkate almayanlar da vardı. Bu çılgınlıktan kurtulan hayvanlar, çoğunlukla savaşın sonuna kadar hayatta kaldılar.
